Je kent het verleden alleen in het heden en als onderdeel van het heden. We zien dus dat ons ervaren volledig aan het moment gebonden is. Van de ene kant is elk moment zo vluchtig en zo kort dat we er zelfs niet over kunnen denken of het is al voorbij. Vanuit een ander gezichtpunt is dat moment altijd aanwezig, aangezien we geen ander moment kennen dan het aanwezige. Het sterft onafgebroken en wordt altijd sneller verleden dan het voorstellingsvermogen zich in kan denken. Maar tegelijkertijd wordt het onafgebroken geboren, altijd nieuw, net zo snel opdoemend uit het volmaakt onbekende dat we de toekomst noemen. Het is een bijna adembenemend gedachte. (Watts)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Volgers
Blogarchief
-
▼
2010
(156)
-
▼
november
(16)
- <!--StartFragment--> 'Wat Proust wil begrijpen of...
- MomentWanneer je alles hebt gehadde klok naar twaa...
- Geen titel
- Geen titel
- Geen titel
- Geen titel
- (Beet!en dan pas kijken en het nog niet weten)
- Geen titel
- ps: slechte scans
- <!--StartFragment--> De foto of het fotograferen ...
- Geen titel
- "Een gekleurde plek, die ik bijvoorbeeld zie, best...
- Geen titel
- Geen titel
- Geen titel
- <!--StartFragment--> Je kent het verleden alleen ...
-
▼
november
(16)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten