‘Ik kom Charis tegen en zeg: ‘Mijn leven is alleen maar een opeenvolging van allemaal nutteloze gebeurtenissen, et cetera, et cetera’. En ze zegt:’Dat komt doordat we met onze ogen knipperen’. Ze zegt: ‘Onze hersenen gebruiken het knipperen om de dingen te verwerken en te structureren. Net zoals slapen. Het zijn de leestekens van onze gedachten’.Ze zegt: ‘Natuurlijk knipperen we om onze ogen nat te houden, maar daarvoor hoeven we maar één of twee keer per minuut te knipperen. Maar elke keer als we met een gedachte klaar zijn, of klaar zijn met kijken naar iets, zijn dat de momenten waarop we knipperen. Onze hersenen hebben het nodig, Echt waar. Zoek het maar op. Het is wetenschappelijk.’Ze zegt: ‘Ze hebben experimenten gedaan met mensen zodat ze niet hoefden te knipperen en het ook niet konden en uiteindelijk werden al deze mensen gewoon gek. Precies zoals mensen die lang niet slapen. Je geest kan het gewoon niet aan. Je geest moet de wereld in kleine opgeknipte stukken zien. En als je de wereld als één groot ding probeert te zien, word je gewoon gek.' (Uit: Vogels die vlees eten van Thijs de Boer)